‘Vrijheid…is een volgetankte Mercedes, vrolijkheid is een mooie zwoele chick…..’ Armand schalt uit de speakers en blijkt een scherpere toekomstvoorspeller te zijn dan Nostradamus (met z’n groene broek). Die wist in de jaren 80 al hoe kostbaar een gevulde tank zou worden en waar het leven echt om draait. In tijden van oorlog en metershoge brandstofprijzen is vrijheid de gemene deler. Namelijk de vrijheid om je te ongehinderd kunnen verplaatsen. De massale vakantie uittocht deze zomer bewijst maar weer hoe belangrijk dat voor ons standvastig nomadenvolkje is. Zoals hele groepen gnoes en zebra’s zich eens per jaar verplaatsen gedreven door voedsel en water. Wagen wij de gevaarlijke oversteek van de oceaan op zoek naar overvloedige
all inclusive resorts om ons voorbereidend op de barre winter vol te kunnen vreten, en onze massareserves nog verder aan te dikken.
Wat als ons deze vrijheid ontnomen wordt? Zullen we ons dan nog wel vrij voelen?
Deze vragen dringen zich op tijdens eenvoudig voortbewegen, ritmisch en omringd door een indrukwekkend panorama. Welke prijs heeft vrijheid voor mij? Het is augustus, de zomer loopt op z’n einde, de verandering nog miniem, toch is de aantrede van de herfst te voelen in de lucht. De kleuren veranderen en worden milder. Enige laatbloeiers in scharlakenrood geven de weiden kleur. Oker paraat om de graslanden te domineren. In dichtbeboste wouden hupsen kikkers tussen de met mos begroeide rotspartijen. Een frisse bries in de avond wekt een rilling op.
Zoals Rousseau beschreef: "De mens is vrij geboren, en toch overal ligt hij aan ketenen". Hoe aan deze ketenen te ontsnappen. Kun je je vrij voelen in je denken, zelfs zonder je te verplaatsen?
Op reis in je hoofd op zoek naar onontdekte plekjes. Zoeken in de hoeken van je brein in het doolhof van de leuke zwierige kronkels Gyri en Sulci. Wie weet kom je nog een onontdekte schat tegen. Of een hoop zooi, die je liever niet meer aankijkt. Minder mooie kantjes, die je liever ontkent en wellicht doemt de angst op, de weg niet meer terug te kunnen vinden. Durf je het risico aan een beetje rond te dwalen……
Vergeet ook niet dat lichaam, met allerlei driften en gevoelens. Vrij voelen in je lichaam, omarmen hoe het eruitziet, hoe het beweegt, hoe het verlangt.
Als een orkest dat aanzwelt van piano naar mezzoforte tijdens de 13e Symfonie van Beethoven. Strijkstokken gaan steeds sneller en heftiger op en neer, rammen op de klankkasten. Blazers slingeren spuug door hun trompetten. Schuddend komt er iets tot leven… werp de buitenste schil af en spring naakt in het water. Kwetsbaar voor impact van buiten. Zonder kleren de zintuigen maximaal laten prikkelen, gestreeld door de warmte van de zon, gekieteld door het gras, verschrikt door het koude water.
Kwetsbare dieren beschermen en misleiden de buitenwereld ook met heftige kleuren. Zo verven wij ons haar paars, dragen extravagante kleding, alles om de buitenwereld af te leiden en zo de kern te beschermen. Wat als wij allen deze filters laten afglijden en ons binnenste laten ontsnappen. Vol met angsten, ongewoonheden, onzekerheden, binnenpretjes, ongepolijste rauwe kantjes en emoties… Wat zal dat een ongekende innerlijke kleur geven aan de wereld. Maakt dat juist de natuur niet ook zo mooi, al die verschillende kleuren, die elkaar uiteindelijk allemaal versterken. Ofwel, schroom niet en voel je vrij!
Foto's Simlonpas - Brig
Fotos's: Engadin Fluelapas
