Het 1 jarig jubileum is geweest, integratie 2.0 gestart. Vooruit met de geit, niet mekkeren, nieuwe doelen maken. Goed doorvoed steven ik in de piramide van Maslow door naar onderdak. Voor de herfst en winter hun intrede gaan doen, opkomende nesteldrang voor een aangename winterslaap. De kamer in de personeelsflat heeft goed voldaan als ‘tiny house’ afgelopen jaar. Voor de naderende donkere avonden en dagen iets meer leefruimte, én genieten van alle mogelijkheden van de mooie stad Luzern, gewenst.
In de maand november gaan alle bergbanen in onderhoud, waardoor veel wandelgebieden niet toegankelijk zijn en er voorbereid wordt op het wintersportseizoen. Bovendien heb je in de gure herfstwind in het woud (buiten paddenstoelen en kastanjes) niks te zoeken. Beter vrienden uitnodigen om samen te hokken boven een kaasfondue. Dat behoeft een woonkamer met eettafel en gemakkelijke stoelen. Also, de huurwoningmarkt afstruinen op internet. Bij de eerste bezichtigingen blijkt er ook hier enorm veel belangstelling voor een betaalbare huurwoning te zijn. ‘het is ook overal hetzelfde….zelfs buiten Europa, het zal wel een mondiale ontwikkeling zijn?!.’
Er zijn enkele bijzonderheden aan de Zwitserse huursector: zo is er slechts 3 keer per jaar opzegmogelijkheid met de verplichting om de woning piekfijn achter te laten. Je kan hiervoor bij voorkeur een gerenommeerd schoonmaakbedrijf inhuren.
In elk meerfamiliehuis (appartementencomplex) is een wasmachine, droger, vaatwasser, koelkast en vriezer aanwezig. Er gelden huisregels en die zijn uitgebreid beschreven. Er blijken zelfs huizen te zijn waar je na tien uur ’s avonds niet meer zou mogen douchen of het toilet doorspoelen vanwege geluidsoverlast. Daar kan iedereen dan direct even zijn plasje over doen.
Werkreferenties worden bij aanmelding gevraagd en ook werkelijk nagetrokken. Op basis van functie, aanzien, hiërarchie en financiële middelen wordt bepaald wie er in de woning komt. In hoeverre jouw administratieve vaardigheden op het werk garant staan voor jouw schoonmaakkwaliteiten laat ik hierbij in het midden, evenals discussie over gelijkheid versus kapitalisme.
Fanatisch en doelgericht filterde ik elke ochtend de nieuwe aangeboden pareltjes eruit op newhome.ch, om zo snel mogelijk een bezichtiging in te plannen. Hopend dat het ‘wie het eerst komt, het eerst maalt principe’ onder de spelregels valt. Dit leidde al snel tot meerdere bezichtigingsafspraken per week.
Op invitatie en daarbij automatisch een kijkje nemen in iemand anders z’n keuken. De highlight onder de bezichtigingen was lady ‘Magic Hands’. Op de advertentie was een massagetafel afgebeeld, zodat ik niet lang hoefde te speculeren over de mogelijke potentie van de magische handen. Daar aangekomen zegevierde mijn vermogen tot stereotypering (halleluja). Een kleine slanke vrouw, oosters uiterlijk, botox en lakhakken. Megavriendelijk en lief, met als bonusdeal: spullen gratis overnemen mits er niet op de Zwitserse wijze gepoetst hoeft te worden en de olifanten aan de wand in de kamer mochten blijven. Aantrekkelijk aanbod natuurlijk, toch laten varen.
Bij naderend vertrek uit het personeelshuis besef ik dat ik bij wijze van afscheid nog enige woorden zal wijden aan mijn medebewoners afgelopen jaar. Veel innerlijk plezier heb ik beleefd aan de diversiteit van mijn buren; de biodiversiteit kleurt onze wereld.
Overbuurman M. die al meer dan 10 jaar doorbrengt op een kamer. Een man van middelbare leeftijd, die het algemene stereotype van ‘de Duitser’ in volle glorie in stand houdt. Veel vlees, weinig groenten, halve liter blikken Schultenbrau of iets vergelijkbaars. Gaat sober gekleed zonder enig gevoel voor mode. Doet zijn plicht, hoopt altijd op mooi weer voor een grillmogelijkheid op zondag, het lichtpuntje in zijn leven.
De Zwitserse R., die sinds kort ingetrokken is. Middelbare leeftijd, geblondeerd schouderlang haar, ietwat schuchter en altijd even vriendelijk. Kookt enkel met de magnetron en maakt overuren bij de grootste skileverancier van Zwitserland. Bevestigt dat de tandarts onbetaalbaar is hier. Altijd als ik hem tegenkom vraag ik mij af welke hobby’s hij zou noteren op Tinder ….
De andere Duitser A., joviale, stemdecibel 120, altijd in voor een potje bier. Een echte sjacheraar, goed gemutst, denkt altijd aan de kolen (centen). Rijdt immer een VW of BMW, uiteindelijk gaat er niets boven degelijke Duitse makelij. Verdient hier de centen en daarna met de vlam in de pijp terug naar de vrouw die thuis op hem wacht.
Overbuurman P., een Zwitserse arts in opleiding die stage loopt in het Spitaal. De enige man onder de veertig op mijn verdieping. Ondanks dat dit een personeelsflat is van het ziekenhuis, lijkt hij op onze etage de vreemde eend in de bijt. Relaxte en open gast, doet lekker z’n ding.
Tot slot de sociale S., hippe en levenslustige chick uit een Duitse metropool; lijkt compleet verdwaald in het landelijk Wolhusen. Haar detacheerfirma had even gemist dat het Kantonspitaal 2 vestigingen heeft buiten de stad. Altijd op zoek naar contact een praatje en wat action. Wil zo snel mogelijk weer meer mensen dan koeien zien. Toch besloten na deze ervaring, weer terug te keren voor de liefde voor, of was het in, Zwitserland.
Tot zover, neem ik afscheid van het glooiende landelijke Entlebucherland en pak de paling in, tís mooi west, Danke Viel Mal, ciao en auf wieder luege😊
Foto's: Gadmen
Foto's Brisen
Foto's: Entlebuch Schimbrig
