Zalig kerstfeest in het wit?

De man van de printshop rijdt de kauwgombalmachine naar binnen, sneeuwvlokken blijven vallen. Hij schudt ze af en duikt diep weg in de kraag van z’n jas. Bij de Coop is de kerstster in de aanbieding. Bezoekers haasten zich kort voor sluitingstijd door de schappen met kerstchocolade en delicatessen. Buiten bezwijken de twijgen bijna onder het gewicht van de lading sneeuw. Zal het deze winter toch gaan lukken, een witte kerst?

De witte wereld toont zich rein en maagdelijk, komt toch altijd weer als een verrassing. De zon rijst langzaam boven de besneeuwde toppen uit en zet de wondere witte wereld in een ander licht. Voorzichtig waagt iedereen zich buitenshuis en speelt; de homo ludens is na een lange winterslaap leeftijds- en genderneutraal opgestaan. Hup muts op, handschoenen aan. Wacht niet tot later, later is nu. De natuur wacht echt niet op een gat in jouw overvolle agenda, voor je het weet is deze korte ijstijd weer voorbij.

De menigte fragmenteert over het immense niemandsland van Melchsee Frutt. Er komt stoom uit de berg, speldenprikken van de vrieskou in je wang. Nog een paar maal op en neer en dan is het schluss, wacht de Pilatusbahn weer een koude heldere nacht.

In het Inselinpark am See wordt de Adventstijd ingeluid op Rudolphs Weihnachtsmarkt. Licht in het duuster gebracht met vuurschalen en lichtjes in de boom. U zijt welle kome. Glühwein en lekkernijen van over de hele wereld worden aangeprezen, maar wel tegen een lokale prijs. Ieder wacht in de rij keurig op z’n beurt en luidruchtig wordt het nooit. Levende kerststal speel je er zelf. Wie van jullie is de ezel? En.. is Maria nog altijd onbevlekt gebleven? In deze tijd van bezinning is het licht niet voor iedereen betaalbaar. Zingt ieder zich warm met een blik Eichof bier, op een metalen bank voor het station. Samen met elkaar, onder ons, dat dan wel.

Met de adventstijd en weken voor kerst komt bij velen dat moment van bezinning. Daaruit voortvloeiend de neiging tot saamhorigheid, barmhartigheid, liefdadigheid, melkgeit. Met een donker biertje sta ik vanaf het balkon te kijken naar het ‘kerstdorp’ op de Sonneberg. Het donkert al, de lichtjes omringd door de besneeuwde heuvel, roepen warme gedachten uit de CocaCola reclame op. Op de achtergrond het ploffen van voetstappen in de sneeuw. Een fanatiekeling blijft ook nu volhardend rondjes rennen op de met sneeuw bedekte atletiekbaan.

De naderende feestdagen bewerken ook mijn gemoed en wakkeren een verlangend gevoel naar samenzijn aan. Nog 72 uur tijdslimiet, om een verwoede poging te wagen, een partner bij elkaar te swipen. Na het openen van de app heb ik al spijt, maar ik ben moedig en zet door. 15 profielen zonder lach en zichtbaar gebit (gebitten zijn belangrijk), inclusief begeleidende tekst: ‘humor is een must en samen kunnen lachen maakt een relatie geweldig.’ Match niet, niet met elkaar en niet met mij. 23 profielen met selfies op een rots, brave looks. De categorie: World travelers (visited 154 countries) and free spirits. Duidelijk zoekende en dolende zielen, die liever nog niet gevonden willen worden. Vervolgens zo’n 27 profielen met citaten van bekende wetenschappers/filosofen/wijsgeren, waar nog nooit iemand van heeft gehoord.

‘Beter goed gejat, dan…’ Fout; spreken is zilver, zwijgen is goud. 11 profielen met uitstekende eigenschappen, helaas ook uitgesproken eisen voor de tegenpartij. Het blijft tenslotte een deal or no deal & voor wat hoort wat.

Dan rest nog een handjevol verzoeken voor een second love of een speciale seksuele voorkeur. Tot slot blijven er nog wat middelmatige profielen over. Op het eerste gezicht lijken dit me normale en vriendelijke mannen. Echter, de teksten: ‘heb m’n leven op orde, heb alles voor elkaar er mist alleen nog.. ‘, verwarren me. Welke (rang)orde zou je moeten hebben, gerelateerd aan de economische ladder? Wat is de maatstaf van:

‘het leven voor elkaar hebben’. Word ik dan je prinses van je koninkrijk, een rijtjeshuis in de polder met 12m2 gladgeschoren gazon? Wat neerkomt op een melkkoe als trofee, want 1,8 kind hoort erbij? De moed zakt me nu pas echt in de schoenen…..

Gedesillusioneerd sluit ik de app, open google en zoek naar het Zwitserse leger des Heils. Die kunnen ongetwijfeld nog een handje gebruiken tijdens de kerstdagen.

Zalig kerstfeest after all.

Foto's: Hasliberg

Foto's: Melchsee Frutt

Foto's: Turren